Op een zonovergoten zaterdagmiddag 13 oktober werd er om 12:30 afgetrapt op sportpark de Sluisweg. Na de 5-0 nederlaag van de week ervoor had het 2^e elftal reden genoeg om te laten zien dat ze wel degelijk lastig zijn te verslaan.

Al gauw na aftrap bleek niets minder waar. Het was slap, onverzorgd en onzuiver. Waar Kloetinge wel liet zien hoe er verzorgd en vanuit de beweging gevoetbald moet worden gaf bij Hardinxveld de verdediging teveel ruimte weg, was er veel te weinig beweging zonder bal en kon er voorin geen bal worden vastgehouden. Al gauw was daar dan ook de 1^e tegentreffer die werd binnengekopt vanuit een corner. De 0-2 viel daar ook kort na waarbij de aanval te makkelijk door het verdedigende “blok” kon snijden. Binnen 25 minuten stond het al 0-3 en ook de 0-4 viel al in de 1^e helft uit een corner die binnen kon worden gekopt, Die deze schrijver zichzelf aanrekent door te makkelijk geblokt te worden. Net voor rust kon 2 iets terugdoen via Kevin 

Klein d.m.v. het benutten van een zeer makkelijk gegeven penalty. Wat dat betreft waren er deze wedstrijd heel wat arbitrale dwalingen die verder niets afdeden aan het resultaat en spel wat Hardinxveld op de mat lag.

Na rust kwam er even een sprankje hoop bij een goed uitgevoerde aanval die net niet goed afgedrukt kon worden door Rick den Haan, dit nadat Joost Nederveen en Romano Kraaijeveld in waren gevallen voor Nick van der Woude en Stefan aan de Wiel. In de hoop hiermee iets meer ruimte te kunnen vinden bij de tegenstander.  Hetgeen wat 2 zich echter niet kan permitteren is het missen van de absolute wil en 

onverzettelijkheid om niet te verliezen. Al gauw kreeg de tegenstander dan ook weer de controle en drukte de 1-5 af. Rick den Haan kon in 2^e instantie nog wat terugdoen en bracht de stand tot 2-5. In een laatste poging nog wat van de wedstrijd te maken werden Stefan Hommerson en Michael Visser ingebracht voor Marc Vogel en Kevin Klein. Hardinxveld bleek echter niet bij machte nog iets af te kunnen dwingen in deze wedstrijd. Sterker nog, het kaartenhuis zakte nog verder in elkaar nadat Kloetinge vervolgens de 2-6, 2-7 en 2-8 binnenschoof. Deze wedstrijd had van Hardinxveldse kant geen enkele speler die ook maar in de buurt van een voldoende kwam.

Het mag duidelijk zijn dat er voor lijfsbehoud in de hoofdklasse iets meer van de spelers wordt verwacht in scherpte, beleving, en het voor elkaar overhebben om elke wedstrijd keihard te werken. Tegelijkertijd wil ik de boys op het hart drukken uit deze wedstrijd een les te halen en met elkaar vooral het besef te hebben dat er bij elke wedstrijd uit een ander vaatje getapt zou moeten worden. Iets waar de schrijver van dit verslag zeker van overtuigd is dat we dit me elkaar uit kunnen voeren.

Mannen, volgende week staan we er weer!!