Na een succesvolle prolongatie in de reservehoofdklasse begonnen we aan de voorbereiding van het seizoen 2018-2019. De oefenwedstrijden waren hoopgevend en dus begonnen we vol vertrouwen aan de competitie. De eerste wedstrijden maakten wel gelijk duidelijk dat we een zwaar seizoen tegemoet gingen. De wedstrijden tegen de “Topteams” gingen verloren, terwijl wij vorig seizoen nog voor verrassingen zorgden. De wedstrijd tegen de ploegen die bij ons verwacht werden, verliepen met ups en downs. Zo hadden we de eerste seizoenshelft 12-13.

In de winterstop gingen we weer naar Valencia, bij te tanken voor de 2^e seizoenshelft.                         Vol goede moed begonnen we aan de wedstrijden, maar stonden we aan het eind van de wedstrijden met lege handen. De onderste drie plekken kwamen steeds dichterbij, maar we moesten nog spelen tegen de onderste drie. Dit gaf nog enige hoop. Deze wedstrijden wonnen we ook, maar GRC 14 bleef ook punten pakken. De laatste thuiswedstrijd was tegen Kozakken Boys, de titelfavoriet. In eerdere was het nog niet gelukt, en nu hebben we een mooie 3-2 overwinning behaald. Door dit resultaat waren we veilig. Doordat we de laatste wedstijden zoveel punten pakten, konden we nu zelfs de 3^e periode pakken. Alleen moesten wij winnen bij Kloetinge en ASWH mocht niet winnen.

We begonnen niet goed en stonden dus binnen een paar minuten met 1-0 achter. Onze eerste kans was een vrije schop van Michael die door Maarten net naast werd geschoten. Dit gebeurde trouwens nadat Joost binnen de 16 meter was neergelegd maar de scheidsrechter zag als enig dat het er buiten was . Deze scheidsrechter vond het daarna ook nog nodig om een afkoelingsperiode van 12 minuten te houden wat beide teams niet begrepen. Over de 2^e helft kan ik kort en bondig zijn. We konden niet meer en zij maakten er nog 2. De eindstand is 3-0 geworden.

Het laatste resultaat mag dan wel teleurstellend zijn, maar na afloop heerste toch wel weer snel het besef dat we weer een jaar in de Reserve Hoofdklasse mogen spelen. Het seizoen 2019-2020 zien we dan ook met vertrouwen tegemoet met de nieuwe lichting uit de jeugd die overkomen.  Bij ons stopt er in het 2^e elftal maar 1 speler. (Johan Kazen die in Kloetinge nog een mooie erehaag kreeg door de spelers).