Al vele seizoenen spelen de meeste meiden van MO19 met elkaar. Er vielen in die jaren een of twee speelsters af en er kwamen wat speelsters bij, maar de ploeg doorliep zo de MD1 en MC1(zo heette dat toen nog) werd MO15, MO17 en sinds dit voorjaar MO19-1. Door het aantal voetballende meiden en de verschillende leeftijden en andere omstandigheden was er al eerder sprake van een opdeling van de ploeg. Vorige keer kon dat nog worden teruggedraaid, maar nu is het toch besloten, de ploeg valt uiteen. Dat is aan de ene kant jammer, want het was een ploeg met mogelijkheden. En het heeft vele mooie sportieve, maar ook gezellige momenten opgeleverd. Niet alleen voor de ploeg, maar ook voor de ouders die als trouwe supporters langs de lijn stonden, hoe ver de uitwedstrijd ook was. Die herinneringen moeten de speelsters koesteren. Aan de andere kant, gebeurt zoiets binnen een vereniging, omdat je niet alleen te maken hebt met je eigen ploeg, maar ook met het aantal beschikbare speelsters in de andere leeftijdscategorieën. Dan moeten er beslissingen worden genomen en die zijn niet altijd prettig. Dus speelde de ploeg deze zaterdag de laatste competitiewedstrijd in deze samenstelling. Eigenlijk zou dat vragen om een spetterende afsluiting van een periode, maar de omstandigheden waren de ploeg niet gunstig gezind. Ten eerste was het warm, heel warm, benauwd zelfs en dat nodigt niet uit om lekker te gaan voetballen. Ten tweede de slechte kunstgrasmat van het hoofdveld waarop de wedstrijd gespeeld werd. De onooglijke blauwe bal stoot veel en de vreemdste kanten op. De meiden hadden veel tijd en moeite nodig om de bal onder controle te krijgen. En als laatste de thuisfluiter die de wedstrijd leidde. Deze in flitsende groene outfit gestoken scheidsrechter floot opzichtig in het voordeel van de thuisclub.

De meiden speelden in deze omstandigheden met weinig energie. Het spel oogde mat. De ploeg had de overhand en probeerde de bal rond te laten gaan. Het spel speelde zich vooral af op de helft van VOAB, maar Hardinxveld kon geen kansen creëren. Vandaag had Joey de volgende speelsters het veld in gestuurd. Lara, Esther, Senna, Dylana, Silke, Quinty, Indy, Bo, Savita, Kirsten en Anouk. Ashley en Bente begonnen op de bank bij coach Joey. Britt en Estelle waren afwezig. Hardinxveld probeerde te voetballen en op te bouwen en had al snel een overwicht en was vooral op de helft van VOAB te vinden zonder tot echte kansen te komen. De laatste vrouw van VOAB speelde ver achter haar defensie en was een betrouwbaar slot op de deur. VOAB hanteerde de lange bal. Vlot samenspel was op de hobbelige grasmat lastig en door de hitte waren er weinig vrijlopende speelsters. Savita werd wel een paar keer vrijgespeeld op rechts, maar de zuiverheid in de voorzetten ontbrak. De voorzetten belandden eenvoudig in de handen van de keepster. Het samenspel voor Hardinxveld was lastig door de fel verdedigende VOAB speelster, die daarbij een overtreding niet schuwde, die door de leidsman niet werden bestraft. Sterker zelfs, Kirsten die duwen en trappen moest incasseren bij het aannemen van de bal kreeg vaak onterecht een vrije trap tegen. Bij een van de Hardinxveld aanvallen speelde de laatste vrouw de bal onder de neus van de scheidsrechter over de achterlijn. Hij gaf een corner aan, maar de grensrechter die verder weg aan de andere kant stond vlagde voor achterbal. Na een overleg tussen scheids en grens werd het toch ineens een achterbal. Hardinxveld kwam tegen de verhouding in op achterstand. Kirsten kreeg op eigen helft de bal en draaide weg van haar tegenstandster die een overtreding maakte en bal veroverde. De scheidsrechter liet doorspelen en de bal kwam bij een VOAB aanvalster die niet hard inschoot. Voor de toeschouwers leek het een houdbare bal, maar de bal verdween toch in het doel. Hardinxveld probeerde daarna de gelijkmaker te bewerkstelligen, maar de aanvallen waren niet scherp en misten dreiging. De gelijkmaker kwam er niet. Bij een uitval werd het zelfs twee nul toen er niet scherp werd verdedigd en te veel ruimte werd weggegeven. De teruggelegde bal werd ongehinderd binnen geschoten: 2-0. Er waren vanwege de hitte al twee drinkpauzes geweest. De derde pauze was de rust en die werd bereikt met dezelfde stand, want ondanks verwoede pogingen van Hardinxveld bleef de stand onveranderd. De rust werd in de dug-out doorgebracht.

Beide ploegen hadden veel last van de hitte. Inspanningen leveren bij een temperatuur van 30 graden op een warm kunstgrasveld valt niet mee. Veel speelsters wilden gewisseld worden. Joey deed dat ook en bracht Ashley en Bente in het veld. Al snel na de rust scoorde Bente de aansluittreffer en bracht de hoop terug in de Hardinxveldse harten. Verbeten ging de ploeg op jacht naar de gelijkmaker. De druk werd opgevoerd en het spel speelde zich vooral af op de helft van de thuisclub. De druk leidde tot een paar corners en uit een van die corners werd de bal ingeschoten. De bal werd door de bij de paal geposteerde speelster met de hand uit het doel geslagen. De scheidsrechter stond twee meter naast haar, maar floot niet en kende geen strafschop toe. Ongelooflijk! Later werd er nog een keer hands gemaakt in het strafschopgebied en opnieuw deed de fluitist of er niets aan de hand was. Er ontstond irritatie en er werd veel gepraat. Zelfs Joey die zelden reageert op de scheidsrechter, vroeg luid en duidelijk aan de leidsman of het een keer klaar was. Overtredingen van de thuisclub werden niet of nauwelijks bestraft. Hardinxveld wilde nog wel, maar kon niet veel meer uitrichten. VOAB is de tweede helft niet meer gevaarlijk geweest. Zo eindigde deze wedstrijd in een teleurstellende en onverdiende nederlaag.

Een triest einde van een tijdperk zo’n wedstrijd. Dit was de laatste wedstrijd van Lara. Ze stopt helaas met keepen en voetballen. Noa was al eerder dit seizoen gestopt. Na de zoveelste enkelblessure opgelopen tegen SC ’t Zand hing zij de voetbalschoenen aan de wilgen. Esther gaat door met voetballen, maar gaat dat doen bij buurman Peursum. Een deel van de ploeg gaat over naar de dames en een deel van de ploeg blijft in de junioren. Het wordt allemaal anders en we zullen zien wat de toekomst brengt. De leuke herinneringen blijven. De gezelligheid langs de lijn, dansen op het biljart in Het Kraaijenest, seizoensafsluitingen, trainingskamp in de tenten op een camping in Chaam, 2-daags toernooi in Rosmalen met winst van de Brabant cup, Sinterklaasfeesten, kampioenschappen, goede wedstrijden, slechte wedstrijden, memorabele momenten en mooie acties en doelpunten. Trainers en speelsters bedankt voor het plezier dat jullie hadden met elkaar bij het beoefenen van jullie hobby. Bedankt voor het plezier dat het ons bood. Het gaat jullie allemaal goed! Veel succes in de toekomst met alles wat jullie doen!