Vandaag een wedstrijd tegen de Zeeuwse meiden uit Zierikzee, MZC’11. Best leuk om tegen onbekende ploegen te spelen. Na twee wedstrijden in deze competitie, waarbij de meiden van MO17 redelijk gelijkwaardig waren aan de tegenstanders, maar aan het kortste eind trokken, was de grote vraag vandaag of de ploeg een punt of punten zou kunnen halen. Het aantal afwezigen vandaag was afgenomen, omdat een aantal geblesseerden weer speelklaar was. Quinty kon weer spelen en ook Kirsten was zodanig hersteld dat ze weer kon spelen. Ze begon op de bank, samen met Anouk en Indy. Britt is nog niet hersteld. Lara nam opnieuw plaats onder de lat. Bij een heerlijk najaarszonnetje werd de wedstrijd gespeeld op het bekende kunstgrasveld. En net zoals in de vorige twee competitieronden ging de strijd gelijk op. Silke hoefde niet te werken bij de bekende supermarkt en speelde weer centraal achterin. Ze werd bijgestaan door Esther, Dylana en Noa. Op het middenveld speelden Quinty, Senna en Bo. Savita, Estelle en Ashley waren de spitsen. In deze evenwichtige wedstrijd waren er weinig kansen. Het spel speelde zich voornamelijk op het middenveld af. Onder een heerlijk najaarszonnetje ontspon zich toch een aantrekkelijke wedstrijd. Beide defensies hadden de aanvallers onder controle. Silke dichtte weer de gaatjes en Dylana, Esther en Noa verdedigden kort op hun tegenstanders en gaven geen centimeter ruimte. Lara keepte geconcentreerd en rustig en bouwde goed op. De middenvelders moesten veel loopwerk verrichten en deden dat ijverig. Ze probeerden de aanvallers in stelling te brengen, maar die konden niet echt gevaarlijk worden. Het was niet verbazingwekkend dat na 40 minuten de beginstand van 0-0 nog steeds op het scorebord stond.

In de rust gaven Robert Paul en Joey enkele (tactische) aanwijzingen en traditioneel werden enkele wissels doorgevoerd. De ouders die genoten van de wedstrijd en het zonnetje gingen aan de koffie en de thee. Was de eerste helft saai qua scoreverloop in de tweede helft was dat wel anders. Er vielen liefst 6 doelpunten te noteren. Helaas voor de meiden van Hardinxveld braken de meiden van MZC’11 de score open. De Zeeuwse meiden liepen zelfs uit naar een 0-2 voorsprong. Maar de meiden van Hardinxveld bleven knokken voor een beter resultaat en gaven niet op. Ze gingen op jacht naar de aansluitingstreffer en die kwam er ook. Kirsten zette voor en vond het hoofd van Quinty die raak kopte: 1-2. Hardinxveld ging daarna op jacht naar de gelijkmaker, maar slaagde daar niet in. In tegendeel MZC’11 wist Lara nogmaals te passeren en kwam op een schijnbaar comfortabele voorsprong van 1-3. De winst leek naar de gasten te gaan, maar MO17 toonde veerkracht en doorzettingsvermogen. Kirsten verzorgde opnieuw de aansluiting. De liet een aantal tegenstanders haar hielen zien en haalde doeltreffend uit: 2-3. Dat bracht weer hoop in de Hardinxveldse harten. De ploeg ging door en knokte voor de gelijkmaker. Die verdiende gelijkmaker kwam in de slotfase van dit vermakelijke duel. Het was opnieuw Kirsten die scoorde. Haar harde diagonale schot viel mooi binnen en bracht de 3-3 op de borden. Daarna werd er niet meer gescoord en was het eerste punt in deze competitie een feit. En als er een punt over de dam is … Volgende week zal dat niet gebeuren, want dan wacht de bekerwedstrijd tegen oude rivaal Sleeuwijk. Een pittig potje staat de ploeg te wachten, want uit winnen bij Sleeuwijk is niet eenvoudig. Inzet, rust in het spel en concentratie zullen nodig zijn.