In de week voorafgaand aan de bekerwedstrijd van vandaag is weer het nodige gebeurd. Ten eerste werd er na de overwinning op Sliedrecht twee keer lekker getraind. Verder kwam donderdag het nieuws dat het team in plaats van de eerder door de KNVB toegewezen 2^e klasse, zal gaan uitkomen in de hoofdklasse, terwijl er een indeling in de eerste klasse was aangevraagd. De meiden en de coaches vonden deze herindeling gaaf. Op social media werden ook wel krachtige Engelse termen gebruikt, die hier voor de goede orde maar even achterwege worden gelaten. Het wordt wel wat verder reizen, want de velden die aangedaan kunnen worden liggen onder andere in Eindhoven, Tilburg, Rosmalen Roosendaal en zelfs Zierikzee. Tja, het is weer eens wat anders dan Peursum of Streefkerk uit. Maar het zal pittig worden!! En dan was er nog de regen. Deze week kwam die met regelmaat met bakken uit de hemel. Vrijdag had het bijna de hele dag geregend en daar waren pittige stortbuien bij. Ook zaterdagmorgen vroeg gingen de sluizen open en werd de hoeveelheid neerslag in rap tempo met vele millimeters verhoogd. De vraag was dus gaat de wedstrijd wel door? Om misverstanden en onduidelijkheid te voorkomen meldde coach Robert Paul in de groepsapp dat de wedstrijd doorging. Sommigen zullen best verbaasd hebben gekeken toen dit bericht kwam, maar toen de ploeg was aangekomen op het prachtig landelijk gelegen sportpark werd het al snel duidelijk. Prachtige strakke grasmatten waarop geen plasje te zien was, lagen klaar om bespeeld te gaan worden. De eerste drie wedstrijden van dit seizoen zijn bekerwedstrijden. Hardinxveld zit in een poule met buurmaan Sliedrecht en de buren Waspik en Neo’25. Die laatste had verleden week Waspik met 2-1 verslagen. Vandaag dus ronde twee en nieuwe kansen. Langs het hoofdveld bij Waspik staat een bord met mooie tekst. De exacte tekst is jullie vergeetachtige reporter vergeten, maar de tekst had de volgende strekking: plezier staat  voorop. De scheidsrechter is ook een vrijwilliger en een mens. De tekst op het bord eindigde met: En het is geen champions league! En met die spirit ging de wedstrijd van start.

Coach Robert Paul toverde de volgende beginopstelling uit de immer snelle cap: Britt, Esther, Silke, Noa, Senna, Dylana, Quinty, Indy, Savita, Anouk en Kirsten. Hardinxveld startte slap aan de wedstrijd, duels werden verloren en passes waren onzuiver of te kort en dat zorgde ervoor dat Waspik veel op de helft van Hardinxveld was te vinden. Zonder echt gevaarlijk te worden trouwens, want Silke en Esther en Noa hadden de aanvallers uitstekend onder controle en gaven ze geen enkele kans. Ondanks de weer opspelende pijn aan de schouder speelde Britt  solide en verzorgde ze kalm de opbouw. Na deze stroeve start nam Hardinxveld het initiatief over en drong het de Brabantse ploeg terug op eigen helft. De laatste linie speelde op en soms over de middenlijn. Goed combinerend, soms iets te kort, werd de vrijstaande speelster gezocht. Indy, Dylana, Quinty en Senna verzorgden de opbouw naar de spitsen. Savita was aardig op dreef op de rechtervleugel en leverde een aantal mooie voorzetten af. Anouk (Rietveld natuurlijk!) werkte hard en was goed aanspeelbaar. Kirsten speelde dit keer vanaf links. Ze sneed een aantal keer goed naar binnen en kwam een paar keer goed in schietpositie voor de keepster. De niet volledig fitte Kirsten had het vizier vandaag niet op scherp staan. Schoten werden gestopt door de keepster of gingen net naast. Ook Anouk, Indy, Savita en Senna kregen schietkansen, maar de schoten waren te slap of gingen recht op de keepster af in plaats van hard en zuiver in de hoek. Door het missen van de kansen bleef de stand lang 0-0. Waspik werd helemaal niet meer gevaarlijk en moest zich beperken toch verdedigen en tegenhouden. De ploeg greep naar grovere middelen. Kirsten werd een aantal keer achter elkaar slachtoffer van harde en soms zelfs gemene overtredingen. De overigens prima leidende scheidsrechter, had daar wel wat strenger tegen kunnen optreden. Een van de overtredingen was op de rand van de zestien. Een mooie gelegenheid. Quinty nam de vrije bal, maar de bal verdween over de muur recht in de handen van de keepster. De stand was toen al 0-1. Door het grote overwicht en de legio kansen kon een voorsprong niet uitblijven. Kirsten was na een mooie solo de aangeefster en Anouk (weer die Rietveld) de doelpuntenmaakster. Het spel had een paar keer stil gelegen, voor blessurebehandelingen van Kirsten en een speelster van Waspik die de bal van dichtbij keihard in het gezicht had gekregen en door haar beugel een bloedende lip had. Daardoor werd er wat tijd bijgetrokken in die die blessuretijd scoorde Estelle na goed voorbereidend werk van Ashley. Beiden waren enige tijd voor de rust in het veld gekomen.

Met een 0-2 voorsprong gingen de ploegen rusten. De zon had de hele eerste helft geschenen, maar nu ging het opnieuw regenen. De ploeg zat in de kleedkamer en luisterde naar de instructies en de wissels van Joey en Robert Paul. De ouders gingen wat snacken of wat drinken. De paraplu’s kwamen tevoorschijn, maar ook op veld 2 stond een overdekte bank voor de toeschouwers. Johan, de vader van Esther merkte nog op, dat zo’n bank wel handig was geweest bij de wedstrijd die de ploeg ooit eens tegen Sleeuwijk speelde. Toen stormde en regende het de hele wedstrijd. Nu werd het snel weer droog en met Bo in de ploeg en Lara op doel voor de geblesseerde Britt veranderde er niet veel aan het spelbeeld. Hardinxveld veel beter en nog steeds volop kansen missend. De bal wilde er niet in. Waspik werd ook geholpen door paal en lat die een doelpunt in de weg stonden. Waspik had wat meer fysiek in de ploeg gebracht en counterde af en toe gevaarlijk. Een voetbalwet leek op te gaan: als je zelf niet scoort doet de tegenstander dat. Was dat nou een Cruijffiaanse uitspraak? Bijna was dat het geval toen een bal op het door de regen gladde veld buiten het bereik van de verdedigsters en Lara voorlangs het doel flitste. Gelukkig was er geen aanvalster van Waspik in de buurt om de bal binnen te schieten. Hardinxveld had de overhand, kwam regelmatig in schietpositie en kreeg veel corners. De schoten waren niet hard genoeg en de corners leverden wel gevaar op, maar geen doelpunten en nog steeds werden er te veel kansen gemist en was de laatste pass niet goed genoeg. Ashley kreeg ook nog ongelukkig een bal hard in het gezicht. Ze moest even opgelapt worden. Er werd ook volop doorgewisseld en er bleven kansen en kansjes komen. Gescoord werd er niet meer. Zo eindigde deze wedstrijd gezien de vele mogelijkheden in een magere 0-2 overwinning. Volgende week thuis tegen Neo’25 dat Sliedrecht met 1-5 versloeg en dus ook twee keer heeft gewonnen, maar aanstaande dinsdagavond eerst nog oefenen tegen oude bekende Kozakken Boys.