In januari van dit jaar speelde Hardinxveld de bekerwedstrijd tegen Kozakken Boys. Hardinxveld leidde in de rust met 3-2 toen Kozakken Boys de strijd staakte vanwege onvoldoende (fitte) speelsters. De wedstrijd werd gestaakt en de KNVB besloot daarna dat de stand bij staken de eindstand was en dat Hardinxveld doorging naar de kwartfinale. In de kwartfinale wass Nieuwkuijk de volgende tegenstander. Nieuwkuijk, die plaats bracht bij veel ouders van de speelsters van MO 17 jeugdherinneringen naar boven. Want wie was er niet ooit wezen stappen in De Ster in Nieuwkuijk? De Ster bestaat niet meer, maar de naam prijkt nog wel op de gevel van het pand vlak bij de kerk. Vlak bij de kerk ligt ook het terrein van de plaatselijke voetbalclub waar op deze tweede Paasdag de kwartfinale afgewerkt ging worden. De ploegen waren volslagen onbekenden voor elkaar. Wat zou het vandaag worden? Zou Hardinxveld al zijn bijgekomen van de zure nederlaag tegen RCD? Britt was nog steeds niet van de partij en Lara keepte opnieuw. Esther had dit keer haar voetbal outfit wel aangetrokken, maar startte op de bank. Noa en Dylana namen opnieuw de backposities in. Indy, Quinty en Bo bevolkten de middenlinie. Estelle, Kirsten en Anouk begonnen in de aanval. Senna en Silke completeerden het elftal. Savita en Ashley begonnen ook op de bank.

Al snel na de aftrap nam Hardinxveld zoals vaak het geval is het initiatief. De spelstijl van Nieuwkuijk was ook rap duidelijk. Die lijkt namelijk sterk op de spelstijl van de opponent van afgelopen zaterdag RCD. Dat houdt in, een team dat fanatiek en fel de duels aangaat en met een laatste vrouw die ver achter de defensie speelt. Die laatste vrouw beschikte over een goede trap en liep de gaten goed dicht. Op het middenveld speelde een goede speelster. De lange bal werd vaak gehanteerd en een gevaarlijke, snelle spits werd gezocht. Dylana en Silke zijn ook snel en zij en Dylana hadden in de beginfase die spits goed onder controle. Hardinxveld zocht weer de combinatie en liet de bal rondgaan, maar kon niet echt gevaarlijk worden. Tot de zestien ging het goed, maar daarna was de bal meestal een prooi voor de defensie van Nieuwkuijk. Het lukte Hardinxveld niet om iemand op de rand van de zestien in schietpositie te brengen. Als het al lukte waren de schoten te slap en konden eenvoudig worden opgepakt door de keepster van de thuisploeg. Hoe wel moet, was te zien aan de andere kant. De eerste de beste keer dat Nieuwkuijk in de buurt van het Hardinxveld doel kwam was het direct raak. Nieuwkuijk speelde de spits vrij op de rand van de zestien. Haar schot was hard en zuiver en verdween in de hoek: 1-0. Dit was tegen de optische verhoudingen in. Hardinxveld verloor de moed echter niet en bleef combineren en de aanval zoeken. Maar steeds stond daar de laatste vrouw die de gaten dichtliep en de ballen indien nodig zonder te kijken wegwerkte. Het spel golfde op- en neer van zestien naar zestien, zonder dat er echt grote kansen ontstonden. In een duel ging Noa door haar enkel. Ze kon niet meer verder spelen en noodgedwongen moest Esther haar opwachting maken. Hardinxveld probeerde het met schoten, maar die bleven te slap. Het laatste kwartier voor rust ging Hardinxveld nog beter spelen. De bal ging goed rond en er werd goed vrijgelopen. De scheidsrechter kende Hardinxveld een vrije bal toe en die werd slim en snel door Quinty genomen op de diepgaande Kirsten. Kirsten controleerde de bal en haar sterke rechterbeen vond de verre hoek. Deze mooie goal leverde de verdiende gelijkmaker op: 1-1. Hardinxveld was in deze slotfase de iets betere ploeg, maar kon de score niet verder uitbouwen, zodat de rust met deze gelijke stand aanbrak.

In het zonnetje en uit de wind was het goed toeven op het terras. Tijd voor een broodje, want de wedstrijd was om 1 uur begonnen. De coaches Robert Paul en Joey gaven aanwijzingen voor de tweede helft en pasten enige wissels toe. Ashley en Savita kwamen in de ploeg. Ook na de kantwissel was de strijd lang gelijkopgaand. Wel ging Nieuwkuijk steeds meer duels winnen, daarbij geholpen door de scheidsrechter die overtredingen van Nieuwkuijk door de vingers zag en die van Hardinxveld bestrafte. Ook bij een aantal achterballen of corners waren zijn beslissingen twijfelachtig. Robert Paul die nog nooit op enige hoorbaar commentaar op de scheidsrechter te betrappen is geweest, vroeg zelfs hoorbaar om de beide ploegen gelijk te behandelen. Quinty ging voorop in de strijd en liet de scheidsrechter af en toe duidelijk weten wat  ze van zijn beslissingen vond. Anouk volgde haar voorbeeld en speelde ook met veel inzet. Bij Nieuwkuijk waren alle speelsters fel en veel duels werden gewonnen. De lange diepe bal bleef gehanteerd worden. Zo volgde een aanval over hun linkervleugel, een voorzet volgde, de bal stoot op en Indy probeerde de bal weg te werken voor de in haar rug komende tegenstandster. Ze raakte de bal ongelukkig en die verdween ook nog eens via de binnenkant van de paal in haar eigen doel. Wat een pech. Snel daarna volgde de genadeklap, toen de handige middenveldster een tegenstandster uitkapte en met links hard uithaalde en de 3-1 binnen knalde. Hardinxveld bleef achtervolgd worden door pech. Dylana ging net als Noa bij en duel door haar enkel en zij moest het veld ook verlaten. Op de rug van Robert Paul werd ze naar de dugout gedragen. Er volgden nog een paar omzettingen en Hardinxveld ging nog meer risico nemen en achterin één tegen één spelen. Nieuwkuijk kreeg nog een vrije trap recht voor het doel. Tot opluchting van Hardinxveld scheerde die bal net over de lat. Hardinxveld kreeg in de tweede helft opnieuw een aantal schietkansen, maar nog steeds waren de schoten te slap. De beste kans kreeg Kirsten een paar minuten voor tijd. Ze kwam oog-in-oog met de keepster, maar die pakte haar schuiver knap. Niet veel later floot de scheidsrechter voor het einde en was het bekeravontuur voor Hardinxveld voorbij. Het strandde bij Nieuwkuijk dat het bereiken van de halve finale enthousiast vierde en luid werd bejubeld door de vele supporters langs de lijn.

De Hardinxveld speelsters beschikken over een paar verwenmoeders. Heleen trakteerde zaterdag op gebak en nu zat er in de kledingtas voor iedere speelster een chocolade paashaas. Die waren erin gestopt door Bianca de moeder van Dylana die zaterdag de kleding had gewassen.