Vandaag de laatste competitiewedstrijd. Uit in Werkendam tegen Kozakken Boys, dat nog drie wedstrijden moet spelen en als die alle drie gewonnen worden, kunnen de Boys nog kampioen worden. Op deze zonnige maar koude zaterdagmorgen vertrok de ploeg zonder coach Robert Paul naar Werkendam. Hij moest deze morgen werken. Op sportpark de Zwaaier  zou om tien uur afgetrapt worden. De ploeg was vroeg aanwezig en begon al vroeg met de warming-up. Bijna iedereen was aanwezig. Alleen Lara ontbrak. Dylana was weer terug van vakantie en begon op de bank. Onder de ouders bevinden zich een aantal fanatieke Feyenoord supporters en zij voerden ondertussen een gesprek over het naderende kampioenschap van de club uit Rotterdam. Op sportpark De Zwaaier werden er ook volop kampioenschappen gevierd. Een meisjesteam van Nivo Sparta werd kampioen en werd opgehaald door een gigantische limousine. Een pupillenteam van Kozakken Boys behaalde ook de titel een werd op een versierde vrachtwagen door Werkendam gereden. De MO17 van Kozakken Boys heeft ook nog titelkansen en zou vandaag dus beslist van Hardinxveld willen en moeten winnen. Net zoals in de bekerwedstrijd had Kozakken Boys maar weinig speelsters. Slechts één reserve nam plaats op de bank. Je hebt echter niet alleen 11 speelsters nodig voor een wedstrijd, maar ook een scheidsrechter. Er kwam een vrouwelijke scheidsrechter het veld oplopen, maar die kwam de meiden alleen maar succes wensen. Iedereen stond klaar, maar een scheids was er niet te zien. Er was niets geregeld en dus kwam na een aantal minuten de vrouwelijke scheids die net een MO-11 wedstrijd had gefloten weer terug met een wedstrijdbal en de vlagjes voor de grensrechters. Er kon met de nodige vertraging begonnen worden. Er stond een stevige wind en Hardinxveld startte met de wind tegen. De spirit lijkt een beetje verdwenen en de ploeg begon slap aan de wedstrijd. De handelingssnelheid was traag, de felheid in duels was er niet en Kozakken Boys speelde goed en geïnspireerd. Logisch, want zij speelden nog ergens voor. Voor Hardinxveld was het een wedstrijd om “des Keizers baard”. In de spits van de Boys stond een grote, snelle en sterke speelster, die in de twee eerdere confrontaties niet mee speelde. Deze speelster had in de beginfase een groot aantal mogelijkheden. Haar vizier stond gelukkig niet op scherp. De ballen verdwenen een paar keer net over de lat. Een keer bracht de lat redding en Britt wist er ook nog een paar te pakken. Het bleef wonderwel 0-0. Wat stelde Hardinxveld daar tegenover? Niet veel. Aanvallend viel er de eerste helft niets te noteren. Er werd geen schot op doel gelost. De keepster van de Boys had een eenvoudige eerste helft. Silke en Kirsten werden naar de kant gehaald en Quinty en Senna kwamen in het veld. Kozakken Boys speelde goed. De opbouw was goed verzorgd, met één-tweetjes werd het middenveld overgestoken en de spitsen bereikt. Mooie aanvallen werden opgezet, maar er ontbrak maar één ding aan: de afronding. Zo leek de rust in te gaan met een 0-0 stand, maar de spits benutte vlak voor het rustsignaal uiteindelijk één van haar vele kansen. Zij lobde de bal via de onderkant van de lat binnen: 1-0.

Tijd voor koffie en thee. Joey had een hoop te vertellen en de meiden aan te sporen er toch nog een betere tweede helft van te maken. Ook Dylana kwam in de ploeg. Na de rust speelde Hardinxveld met wind mee. En ineens was alles anders. Hardinxveld begon te voetballen en was in het eerste kwartier al meer op de helft van de Boys te vinden, dan in de gehele eerste helft. Al snel kreeg de doelvrouwe van de Boys de eerste doelpoging te verwerken. In de defensie had Hardinxveld het al beter voor elkaar. Esther, Bo, Senna en Noa hadden meer grip op de voorwaartsen van Kozakken Boys. Quinty speelde weer met veel inzet net voor de defensie en stuurde de spitsen in de diepte. Anouk hield de ballen goed vast en draaide vaak goed weg van haar tegenstandster om dan haar collega spitsen de diepte in te sturen. Na een tijdje spelen kreeg Hardinxveld een vrije trap, een stukje buiten de zestien. De keepster van Kozakken Boys is niet al te groot. Quinty ging de vrije bal nemen. De bal was niet hard, maar geplaatst en hoog. De keepster kreeg er onvoldoende een hand achter en de bal verdween in het doel: 1-1. Kirsten en Silke kwamen weer in de ploeg. Plots lag de goede speelster en aanvoerster van Kozakken Boys op de grond. Dat kwam niet door een duel. Ze bleek hevige pijnen in haar buik te hebben. Ze werd  verzorgd en met de brancard van het veld gedragen.  Hardinxveld speelde goed de tweede helft. Het was een wereld van verschil met de eerste helft. Anouk speelde zich een paar keer goed vrij en kwam in schietpositie, maar ze was net te laat met schieten en kon worden geblokt. Estelle deed dat ook een keer maar voerde haar actie te ver door in plaats van te schieten. Anouk werd bij een van die acties van achteren aangetikt in het strafschopgebied. De scheidsrechter wuifde het weg en verzuimde de bal op de stip te leggen. Even later vocht Kirsten een fel duel uit met de laatste vrouw. Eerst leek ze zich vrij te spelen,  toen leek ze de bal te verliezen, maar uiteindelijk won ze de bal terug en draaide weg en stond oog-in-oog met de keepster. Kirsten schoof de bal rustig in de hoek: 1-2. Er ontstond grote vreugde aan Hardinxveld kant. De voorsprong werd uitbundig en met heel het team gevierd. Zo hoort dat. Kozakken Boys probeerde het nog. Kreeg wat kansjes, maar de spits kopte en schoot net naast. Vrije ballen werden goed gepakt door Britt. Hardinxveld zocht ook de aanval. Bij een van de aanvallen kreeg de ploeg opnieuw een vrije trap. Nu aan de linkerkant van het strafschopgebied op zo’n 10 meter van de achterlijn. Een mooie plek. Quinty ging opnieuw achter de bal staan. Ze mikte hoog op de verre hoek. Via de binnenkant van de paal vloog de bal prachtig in het doel: 1-3. De feestvreugde werd nog groter en het doelpunt werd massaal gevierd. Hoe lang was er nog te spelen? Door de blessure van de aanvoerster kwam er natuurlijk tijd bij, maar hoeveel? De scheidsrechter liep maar op haar klokje te kijken, maar affluiten deed ze nog niet. Sterker nog ze gaf nog een cadeautje aan de thuisploeg, want waar ze de overtreding op Anouk niet bestrafte gaf ze de spits van Kozakken Boys wel heel makkelijk een vrije trap. Deze vrije trap werd door een linkspoot hard binnengeschoten: 2-3. Daarna werd er nog even gespeeld. De scheids bleef maar op haar klokje kijken, en eindelijk floot ze tot opluchting van de speelsters en zeker ook van de meegereisde supporters af. Zo sloot Hardinxveld de competitie af met een na de eerste helft niet verwachte overwinning. De speelsters van Kozakken Boys vielen teleurgesteld op de grond, want door deze uitslag is de kans op de titel verspeeld, want koploper RCD is niet meer te achterhalen. Tevreden stapte Hardinxveld van de het veld. Nu nog een paar toernooien en dan zit het seizoen er weer op.