DSC05949

DSC05950

DSC05951

DSC05952

DSC05953

DSC05954

DSC05955

DSC05956

DSC05957

DSC05958

DSC05959

DSC05960

DSC05961

DSC05962

DSC05963

DSC05964

DSC05965

DSC05967

DSC05968

DSC05969

DSC05970

DSC05971

DSC05972

DSC05975

DSC05977

DSC05978

DSC05979

DSC05983

DSC05984

DSC05985

DSC05986

DSC05987

DSC05988

fn0a0305_30822876382_o

fn0a0308_30903536256_o

fn0a0309_25303870709_o

fn0a0310_22761041348_o

fn0a0314_30822876142_o

fn0a0316_22761045828_o

fn0a0318_30851187381_o

fn0a0323_30822875902_o

fn0a0329_25303870539_o

fn0a0330_30822871602_o

fn0a0332_30822875752_o

fn0a0334_30903536166_o

fn0a0338_22761045358_o

fn0a0347_30822875602_o

fn0a0351_22761045108_o

fn0a0354_30939638285_o

fn0a0357_30851186961_o

fn0a0361_22761041028_o

fn0a0363_22761044868_o

fn0a0365_30637930020_o

fn0a0367_22761044688_o

fn0a0369_25303870209_o

fn0a0370_30851186611_o

fn0a0373_30851186331_o

fn0a0376_22761044318_o

fn0a0377_30822874552_o

fn0a0378_30851186151_o

fn0a0380_22761043928_o

fn0a0384_30822874372_o

fn0a0387_30851185851_o

fn0a0391_30903538676_o

fn0a0396_30822874052_o

fn0a0399_30851186211_o

fn0a0405_30851185621_o

fn0a0418_30903538356_o

fn0a0493_30822873592_o

fn0a0497_30637928710_o

fn0a0499_30903537916_o

fn0a0503_30851185061_o

fn0a0505_30822873192_o

fn0a0507_30903537606_o

fn0a0515_30851184861_o

fn0a0517_30822872632_o

fn0a0520_30903537316_o

fn0a0523_22761042288_o

fn0a0527_30903537076_o

fn0a0530_30822872252_o

fn0a0534_30903535786_o

fn0a0536_30903536886_o

fn0a0542_30903535566_o

fn0a0547_30851183251_o

fn0a0554_22761040668_o

fn0a0555_30903535256_o

fn0a0559_30822871902_o

fn0a0562_22761041878_o

fn0a0570_30822870832_o

Verleden week meldden we al dat er vandaag weer een topper op het programma staat: de nummers één en twee tegen elkaar. Hardinxveld gaat aan de leiding en heeft met nog drie wedstrijden te gaan een voorsprong van 6 punten op runner-up Ameide. Als er vandaag van Ameide gewonnen zou worden, zou het kampioenschap een feit zijn. De titel van dit verslag verraadt al hoe het is afgelopen, maar laten we bij het begin beginnen.

Op het dit seizoen uiterst vroege tijdstip van 9 uur zou de aftrap plaats vinden. En na vele zaterdagen met heerlijk weer, was het deze morgen koud en gaf de thermometer een temperatuur onder 0 aan. Het had gevroren, er moest geschrapt worden en door de mooie witte polder met een opkomende zon reed de ploeg naar sportpark Meihoven. De velden waren nog prachtig wit en werden door de warming-up en de opkomende zon al langzaam groen. De ploeg was bijna compleet. Quinty beweegt zich nog voort op krukken, Ashley en Dylana waren van de partij, maar helaas was Lara er niet bij. Zij heeft ook haar steen(tje) bijgedragen en een paar wedstrijden uitstekend gekeept. Vorig seizoen greep de ploeg twee maal net naast de titel door pech en zenuwen. Hoe was dat vandaag? Van pech was vandaag nauwelijks sprake en van zenuwen leek de ploeg geen last te hebben. De ploeg startte goed aan de wedstrijd. De bal ging van voet tot voet en de concentratie was volop aanwezig. Ameide had verdedigende stellingen opgetrokken en speelde met lange ballen op de counter. De drievrouws verdediging stond prima. Silke, Noa en Esther verdedigden scherp en rustig. Als de bal niet vooruit kon werd Britt aangespeeld en anders werd er keurig opgebouwd. Senna, Indy en Dylana werden aangespeeld en die draaiden mooi “open” zoals dat heet en zochten de spitsen. Anouk, Kirsten, Savita en Estelle werden strak aangespeeld. Niet zo vroeg als in de meeste wedstrijden, maar al redelijk snel stond de 0-1 op het scorebord. Anouk werd in de spits aangespeeld, ze schermde de bal goed af, draaide weg van de verdedigster en gaf de bal mee aan Kirsten die met grote passen en snelheid op de keepster afging en koelbloedig afrondde. Als er al zenuwen waren, waren die al een stuk afgenomen en die verdwenen als vorst voor de zon toen Indy er een paar minuten later al 0-2 van maakte. Dylana bediende haar met een mooie voorzet van links en Indy schoot diagonaal de bal in de touwen. Ameide bleef stug verdedigen, maar kwam er af en toe gevaarlijk uit. Door wat slordigheidjes kreeg het een paar kansjes, maar Britt keepte attent en kwam steeds goed uit om de bal weg te werken. Zo handhaafden Britt, Silke, Noa en Esther de nul. Hardinxveld bleef aanvallen en was op jacht naar een doelpunt. Die kwam er na een prachtige dubbele een-twee tussen Anouk en Kirsten. Kirsten kon alleen op de keepster af en scoorde opnieuw koel. Dit speelbeeld bleef zo de rest van de eerste helft. Van pech was nauwelijks sprake staat hierboven, maar toch had de ploeg er een beetje last van. In de ogen van de vele niet objectieve toeschouwers werd een mooie goal ten onrechte afgekeurd vanwege buitenspel. En de scheidsrechter verzuimde de bal op de stip te leggen, toen Kirsten na een soepele solo werd gevloerd in het strafschopgebied. Een (klein) beetje pech dus. Zodoende brak de rust aan met een comfortabele 0-3 voorsprong.

De verkleumde toeschouwers zochten de warme kantine op voor een warm kop thee of koffie. De meiden gingen naar de warme kleedkamer voor een drankje en de aanwijzingen van Robert Paul en Joey. Natuurlijk werden er wissels toegepast. Silke, Noa en Estelle verhuisden naar de bank en Mandy, Ashley en Bo kwamen in de ploeg. Senna werd laatste vrouw, Indy ging centraal op het middenveld spelen en Mandy en Dylana flankeerden haar. Ashley was de linkerspits. Het spel in de tweede helft werd het spel slordiger. Ameide speelde iets aanvallender en daardoor kregen Senna, Esther, Bo en Britt iets meer werk. Zij deden dat solide en lieten Ameide niet scoren. Aanvallend kwam Hardinxveld niet tot echt grote kansen. De ploeg kreeg een aantal corners waarbij er kansjes voor het doel waren, maar gescoord werd er niet. Schoten van Savita, Indy, Kirsten en Anouk gingen net naast of over of werden gestopt door de goede keepster van Ameide. Anouk kreeg nog wel een riante mogelijkheid maar ze schoot de bal recht in de handen van de keepster. Even later liet ze zien hoe het wel moest. Na een mooie voorzet van Savita speelde ze zich vrij en knalde de bal hoog in het net: 0-4. De wedstrijd kabelde voort en Ameide wist nog een eretreffer te maken na een misverstand in de defensie van Hardinxveld. Britt moest uit haar doel komen en kreeg de bal tegen zich aan toen ze redding bracht. Ze lag op de rand van de zestien, het doel was leeg en de bal kwam voor de voeten van een aanvalster van Ameide en die wist wel raad met deze grote kans: 1-4. Hardinxveld kreeg nog een vrije trap op de rand van de zestien, nadat Kirsten was gevloerd. Senna schoot de vrije bal net naast. Het veld was ondertussen helemaal groen geworden, de scheidsrechter vond dat de speeltijd op was en blies voor het einde. Hardinxveld was kampioen!! De speelster waren blij en juichten volop, maar gingen niet compleet uit hun dak. Er werd druk geknuffeld en gefeliciteerd en uit de speakers van MC Hammer schalde al snel het bekende nummer van Queen: “We are the champions”. Een fles champagne kwam tevoorschijn en rolfluitjes werden uitgedeeld. Quinty ontfermde zich over de fles en probeerde verwoed de fles te ontkurken. Het ging niet makkelijk en ze kreeg al snel hulp van ploeggenoten. Ook dat hielp niet. Robert Paul deed wat voorbereidend werk en toen was de kurk snel van de fles en ging de fles van mond tot mond en werd er gezonden en gedanst. Er werden nog wat foto’s gemaakt en toen op naar de ouders voor het in ontvangst nemen van felicitaties. In de kleedkamer werd er verder gefeest en gezongen en werden de nieuw aangeschafte polo’s uitgedeeld. De ploeg zag er mooi en uniform uit en de ploeg ging terug naar de Sluisweg waar het in de kantine werd gehuldigd. De kampioensvlag hing op, de meiden op de tafel en “We are the champions” klonk opnieuw. Nu in een volle kantine. De meiden glunderden en genoten volop. Na de huldiging werd er voor de tweede week op rij friet gegeten. Dit keer met de hele ploeg.

Meiden van harte gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap!!