Cookie beleid v.v. Hardinxveld

De website van v.v. Hardinxveld is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Van een koude kermis thuiskomen

Van een koude kermis thuiskomen

VVAC E4

10 - 1

Hardinxveld JO11-3

15'
Emad Abbady (corner)

Competitie

E-pupillen zaterdag, E4, 4e klasse 4.19

Datum

21 november 2015 9:45

Accommodatie

Onbekend

Vandaag speelden we tegen VVAC in Ottoland. Het was koud en nat, heel nat. De wind hielp ook niet mee en zou het een zware wedstrijd gaan worden.

De jongens gingen goed van start in de eerste helft. Er werd goed gevoetbald en het leek wel of de jongens niet eens door hadden dat het weer zo slecht was. We gingen meteen in de aanval en na een paar minuten kregen we al een paar goede kansen. Het leek wel of de jongens van VVAC er niet zo’n zin in hadden en geef ze eens ongelijk met dit weer. Onze verdediging stond als een huis en Jeffrey kwam goed uit z’n doel en stopte een paar mooie ballen. Halverwege de eerste helft, na een paar corners van VVAC, kregen wij ook een corner en de indraaiende bal van Emad werd door een speler van VVAC in eigen doel getikt. Heel ongelukkig, maar wel een 0-1 voorsprong voor ons. Na dit doelpunt ging het helaas snel bergafwaarts. VVAC kwam beter in vorm en kreeg serieus kansen. Zo werd richting de rust de stand gelijk getrokken. VVAC zette nog even door en doordat niet iedereen mee verdedigde, ging VVAC ons voorbij en gingen we doorweekt met 3-1 de rust in. 

Na een fanatieke peptalk van de trainer gingen we vol goede moed het veld op waarbij de aanvallers in de verdediging begonnen en de verdedigers in de aanval. De jongens kwamen er al snel achter dat het toch wel koud was en dat ging bij een aantal spelers tussen de oren zitten. We kwamen in het begin van de tweede helft nog wel tot spelen toe en de jongens die normaal in de verdediging staan, speelden best aardig voorin. Al snel begonnen de eerste tranen al te komen bij de aanvallers die in verdediging stonden. Niet omdat ze niet wilde verdedigen, maar omdat alles ijskoud begon te worden. De jongens waren niet meer vooruit te branden en niet meer gemotiveerd om door te blijven vechten. Het enige waar ze aan konden denken waren hun koude handen, gezicht en benen. VVAC bleef jagen en er was geen houden meer aan. Jeffrey wilde nog wel wat met z’n voeten het doel uit werken, maar stond aan de grond genageld en liet het geweld van VVAC maar over zich heen komen. Uiteindelijk eindstand werd 10-1. Ik denk dat we beter een zaalvoetbalteam kunnen starten voor de winterperiode ;). Volgende week nog beter inpakken en blijven bewegen, dat is het enige wat ik nog toe kan voegen.
Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!